ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ

Στην στήλη "Ναυτίλος" που γράφει ο ο Στάθης στην "Ελευθεροτυπία" και στο φύλλο της 12 Γενάρη 2011 διάβασα ένα αρνητικό - ειρωνικό σχόλιό του για το Κίνημα ενάντια στα διόδια. Θεώρησα απαραίτητο να απαντήσω. Δημοσιεύω παρακάτω το σχόλιο του Στάθη και την απάντηση.

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΑΘΗ

Κίνημα για τα διόδια καταφέραμε να κάνουμε -μάλιστα ιδιωτικοί υπάλληλοι και δημόσιοι ευρέθησαν πλάι πλάι στο ίδιο οδόφραγμα!- αλληλούια!

Κίνημα για τα μεροκάματα όμως ή την άγρια φορολόγηση γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε;

....................................

Προφανώς το πρόβλημα των διοδίων είναι... προφανές! Ενώ αντιθέτως το πρόβλημα των μεροκάματων, των περικοπών κι όλων των συναφών είναι πολύπλοκο, δυσδιάκριτο, χαμένο στα βάθη των καπιταλιστικών μυστηρίων -πώς να συνεννοηθεί ο ιδιωτικός υπάλληλος με τον δημόσιο ή ο εμποράκος με τον γεωργό; ακατόρθωτο! πώς να κάνουν κοινό μέτωπο οι κουκουέδες με τους συνασπισμένους για να αμυνθούν υπέρ ανθρώπων; αδιανόητο! οι μισοί θα κολλήσουν τους άλλους μισούς κοκκίτη και θα πάθει όλο το κίνημα ιλαρά.

Ας αφήσουμε λοιπόν τα σημαντικά σε αυτούς που μπορούν να μας πίνουν το αίμα, να μας δουλεύουν και να μας παίζουν στα δάκτυλα κι ας κατορθώνουμε εμείς αυτά που μπορούμε: ένα «κίνημα για τα διόδια» ας πούμε, ή μια συλλογή υπογραφών για κάποιον καλό σκοπό, τέτοια...

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αγαπητέ κ. Στάθη

Παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον την στήλη σου «ΝΑΥΤΙΛΟΣ», ως καθημερινός αναγνώστης της «Ελευθεροτυπίας», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμφωνώ πάντα με τις απόψεις σου. Άλλωστε, από ότι έχω διαπιστώσει, αυτό το θεωρείς υγιές κι εσύ.

Διάβασα στο φύλλο της 12 Γενάρη 2011 της εφημερίδας ένα σχόλιό σου για το «Κίνημα για τα διόδια», το οποίο υποτιμούσε αυτό το Κίνημα, με το σκεπτικό ότι προέχει «Κίνημα για τα μεροκάματα, ή την άγρια φορολόγηση» κι όχι «κινήματα» για τα «προφανή».

Το πιθανότερο είναι να μην μπορώ να αντιπαρατεθώ στις απόψεις σου επαρκώς, μη διαθέτοντας την ικανότητα «υψηλών πολιτικών αναλύσεων», καθ΄ ότι είμαι απλά ένας εργαζόμενος κι όχι Δημοσιογράφος, ή πολιτικός αναλυτής.

Γι΄ αυτό άλλωστε θα μείνω στα «προφανή» και δεν θα επεκταθώ στα «καπιταλιστικά μυστήρια».

Είμαι ένας από αυτούς που συμμετέχουν σ΄ αυτό το Κίνημα (ή αν θέλεις «Κίνημα») όχι γιατί αδυνατώ –προς το παρόν- να πληρώσω το αντίτιμο των διοδίων, αλλά γιατί θεωρώ παράνομο (με βάση τους νόμους της κοινωνίας), προσβλητικό (ως πολίτης) και ληστρικό (ως εργαζόμενος) να υποχρεούμαι να πληρώσω για να διαβώ τους δρόμους της πατρίδας μου.

Σίγουρα χρειάζεται ένα «Κίνημα για τα μεροκάματα», αλλά ας αρχίσουμε από τα «προφανή», τα οποία, όμως, για πάρα πολλούς, ανήκουν κι αυτά στα «σημαντικά».

Προφανώς δεν πρόκειται απλά για «συλλογή υπογραφών» για έναν καλό σκοπό, αλλά έχει όλα τα χαρακτηριστικά της ανυπακοής, με την πολιτική έννοια της.

Οι άνθρωποι του Κινήματος αυτού δεν κάθονται στα γραφεία τους και αρθρογραφούν, εκ του ασφαλούς, αλλά βρίσκονται στον δρόμο, σπάνε μπάρες, δικάζονται, διεκδικώντας στην πράξη τα δικαιώματά τους, ή εν πάση περιπτώσει αυτά που θεωρούν δικαιώματά τους.

Η ενότητα του εργατικού κινήματος, που υπονομεύτηκε και υπονομεύεται από τον κομματισμό, όλων των πλευρών, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ουσιαστική διεκδίκηση των αυτονόητων δικαιωμάτων τους. Κι αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος.

Με βάση το παραπάνω σκεπτικό, για το ότι, όπως γράφεις, «…ιδιωτικοί υπάλληλοι και δημόσιοι ευρέθησαν πλάι πλάι στο ίδιο οδόφραγμα…» αξίζει ένα «αλληλούια».

Εμείς λοιπόν θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για το «προφανές» και περιμένουμε από αυτούς που βλέπουν πέρα από τα «προφανή», να μπουν μπροστά για την οργάνωση του μεγάλου Κινήματος για τα «σημαντικά».

Γ. ΚΟΛΛΙΑΣ, πρώην πρόεδρος Κοινότητας Βαρνάβα